.975. Warszawa

Dzień zaczyna się ciekawie, bo znowu w pośpiechu ładuję do torby ostatnie przypominające mi się na bieżąco rzeczy. Obym niczego nie zapomniała. Buty do biegania, Garmin, spodnie biegowe – to te najważniejsze i wrzucone do plecaka najpierw. Tak żeby nie było paniki w poniedziałek, w końcu to właśnie Bieg Niepodległości jest głównym celem mojej podróży. Wmawiam to sobie, choć i tak spotkania wezmą pewnie górę nad lataniem ulicami miasta w czerwono-białych koszulkach.  Nie po życiówkę przecież jadę, życiówki będą na wiosnę… 

Owsianka o 4:15 zawsze ok.

Wschód słońca nad Katowicami nadzwyczaj uroczy.

No więc siedzę teraz w pociągowym przedziale, a kobieta naprzeciwko namiętnie stuka w klawiaturę netbooka, co chwilę nad czymś się zastanawia, spoglądając przez okno. Teraz tam już tylko las, las, pole, las. Horyzont dawno przestał charakteryzować się licznymi wzniesieniami, do których jestem przyzwyczajona. Teraz to już prosta linia i kilka drzew zakłócających ten układ. Miałam nie zabierać laptopa, ale ilość nadbywającego miejsca w plecaku aż się prosiła... Więc stukam namiętnie i ja ;)

Stolica wita deszczem. Sylwia wita Sylwię ;)

owsianka z budyniem śmietankowym, bananem, gruszką i gorzką czekoladą

oatmeal with custard powder, banana, pear and dark chocolate