Stos kartek, trochę pustych, trochę zapisanych, wymiętych i śpiących na brzegu stołu. Obok duże kubki z dawno już zimną kawą i kilka słodkich okruchów. Prawie śpię, jedną ręką podtrzymując opadającą głowę, a drugą kreśląc kolejne, teraz już niemożliwe do odczytania słowa.
Litery mają wielką frajdę podczas zjeżdżania z niewidzialnej pochylni. Nie wiem co je tak bawi. Może to, że free i happy, bo cały papier nie ma ani jednej linii czy kratki? Ktoś pomyślał o mnie, o 3 nad ranem piszącej listy i dał możliwość nauki trzymania tekstu w linii prostej na gładkim papierze. Serdecznie dziękuję za taką lekcję… A może śmieszę je ja sama. To, że mimo swojej miłości do szkolnego zrzędzenia i nieustannego czekania na weekend teraz, w sobotnią noc, siedzę w szkole.
Piszę, z określonym, szlachetnym celem i bólem nadgarstka dochodzącym już do barku. Nieustannie, na zmianę dopadają mnie uczucia bezsensowności, senności i głupawki. Jak w zeszłym roku, w gronie najlepszych znajomych, w szkolnej stołówce. Maraton Pisania Listów.
Po co kobieto przychodziłaś jeśli wiedziałaś co cię czeka?
Każdy wraca.
Śniadanie w szkole, 3:15
kołaczyk z serem, mandarynki, cappuccino
Breakfast at school, 3:15
yeast cheese bun, tangerines, cappuccino
kołaczyk z serem, mandarynki, cappuccino
Breakfast at school, 3:15
yeast cheese bun, tangerines, cappuccino
W obronie praw.
a jednak.. pyszny czas. warto.
OdpowiedzUsuńtakie ciacho bym zjadła;D
OdpowiedzUsuńCzytałam o tym Maratonie, wydaje się być strasznie fajną inicjatywą. A takie śniadania nad ranem mają coś w sobie ;).
OdpowiedzUsuńuwielbiam ten Maraton i akcję!Relacja świetna-niemalże można poczuć tą atmosfere. Niestety na uczelni pisze się listy w ciszy i w ciągu dnia w sali cichej nauki :( Zero poczucia takiej wspólnoty i inicjatywy.
OdpowiedzUsuńWyśpij się i odpocznij! :*
A u Ciebie jak zawsze pysznie bez względu na czas i miejsce ;P
OdpowiedzUsuń:D fajnie brać udział w czymś takim :D gratuluję :D
OdpowiedzUsuńPodziwiam, aż serce rośnie jak widzi się takie osoby. :)
OdpowiedzUsuńCzemu w niedziele byłaś w szkole :) Mi najbardziej to podobała sie ta pizza :)
OdpowiedzUsuńSzczerze mówiąc nie słyszałam o takich maratonach, ale jestem pod ogromnym wrażeniem. Szczytny cel, przepyszne jedzenie, świetne zdjęcia. Wszystko na plus. :)
OdpowiedzUsuńsłyszałam o tym maratonie, świetna sprawa:)
OdpowiedzUsuńmmm pyszności :):)
jaaacie ile jedzenia na Twoich zdjęciach!:)
OdpowiedzUsuńcoś pysznego!
Dobrze, że są tacy ludzie jak Ty:). Muszę w przyszłym roku dowiedzieć się coś więcej na temat tego maratonu, bo przeważnie angażuję się w podobne akcje:)
OdpowiedzUsuńa ja również o nim nie słyszałam i u mnie w szkole chyba nie jest organizowany..
OdpowiedzUsuńśniadanie fajne, mimo, że o 3 w nocy :)
szkoda, że u mnie nie ma takich akcji. <3 fajnie, że jest ktoś kto się w to angażuje.
OdpowiedzUsuńa śniadanie mimo pory i miejsca wciąż świetne.
och, jakie urocze zdjęcia!
OdpowiedzUsuńnaprawdę, cudownie że wzięłaś udział w tej akcji. u mnie w mieście nie pisali.. a tez bym się przyłączyła.
Napisz coś więcej o tej akcji :) Zaciekawiło mnie to bardzo.
OdpowiedzUsuńhttp://amnesty.org.pl/maraton2011/index.php/o-maratonie/maraton-pisania-listow-na-swiecie/
OdpowiedzUsuńA więc akcja polega na obronie ludzi niesprawiedliwie więzionych, gwałtownie wysiedlanych i wszystkich, których prawa są łamane. Piszemy o konkretnych osobach i do konkretnych osób np. głów państw, ministrów, organizacji z prośbą o natychmiastową zmianę traktowania, sprawiedliwe i bezstronne procesy itd. Piszemy raz i "jedziemy" na ilość tj. przepisujemy dany list tyle razy i damy radę. Co 1,5 godziny jest przerwa półgodzinna, a po północy 1 godzina pisania i pół godziny przerwy. W międzyczasie pizza, okropnie dużo jedzenia, msza, filmy...
Nie mogłam się powstrzymać.. po śledzeniu twojego bloga od początku jego powstania wreszcie napiszę..
OdpowiedzUsuńWiedziałam, że mieszkasz na śląsku.. ale w życiu nie pomyślałabym, że chodzisz do szkoły w moim mieście !
Znam dziewczyny, które są na zdjęciu, więc nie było dla mnie problemem dojście do tego..
Przyznam się także, że czytałam twojego bloga, gdy jeszcze pisałaś na onecie, jesteś dla mnie wzorem. Wzorem, że można osiągnąć tak wiele.. A teraz gdy wiem, że jesteś w moim rodzinnym mieście, to wszystko staje się bardziej rzeczywiste, daje ogromną siłę.. Pewnie uznasz mój komentarz za absurdalny.. Chciałam napisać na feacebooku, ale pomyślałam, że tu będę bardziej wiarygodna.
Trzymaj się ;****
Pozdrawiam ! ;)