.336.

W ciągu kilku dni opróżniłam ostatnie kubeczki naturalnych jogurtów i serków wiejskich, czekających na mnie w lodówce i zbliżających do końca terminu ważności. Ostatnie krople z otwartego kartonu sojowego mleka wlałam do drożdżowego ciasta, którego przygotowywania tak mnie odpręża i nieodłącznie kojarzy z wolnymi dniami. Z reszty drożdży, ku uciesze brata, upiekłam pizzę. Przy okazji zauważyłam, że po powrocie niezbędne będą mączne zakupy, bo po ostatnich maratonach pieczenia, nie zostało prawie nic.

Lubię żegnać się drożdżówkami i robiłam to już nieraz (wraz z żegnaniem wakacji, ostatnich malin czy przed wyjazdem na szkolną wycieczkę). Jutro już śniadanie w innym miejscu, w towarzystwie przyjaciółki, od dwunastu lat i w najtrudniejszych momentach. To ona wytrzymywała ze mną wtedy, kiedy sama z sobą nie wytrzymywałam. Pakuję więc już ostatnie, drobne przedmioty, biorę gryz na szybko podgrzanej drożdżówki i piję mocną herbatę. Jadę.

orkiszowe bułeczki z serem i z cynamonem, pomarańcza, czerwona herbata

spelled cheese and cinnamon bun, orange, red tea

Myślałam o zabraniu w podróż laptopa i dodawaniu "jeszcze ciepłych" śniadań. Już nawet cudem spakowałam go do i tak wypełnionej po brzegi walizki. W ostatnim momencie stwierdziłam jednak, że każdy czasem potrzebuje urlopu, a codzienne wpisy byłyby zbyt dużą ingerencją bloga w moje ferie. Do podręcznej torby wrzuciłam więc trzytomowe wydanie "Lalki" Prusa, słuchawki i kilka nowych utworów na telefon. Coś drobnego, żeby zająć czas, bo na pewno, jak zawsze, budzić się będę pierwsza. Możliwe, że czasami odpiszę tu na jakiś komentarz, o ile sprawdzi się internet w mojej Motoroli. Wrócę, jak wrócę i... no przecież wszystko obfotografuję ;)