.941.

bułka ziarnista z masłem orzechowym i bananem, mleko z miodem

wholegrain bun with peanut butter and banana, milk with honey

Ponieważ niektórzy jeszcze wczoraj podsyłali mi swoje linki, podsumowania Naleśnikowej Soboty dzisiaj nie będzie z czystych przyczyn technicznych. Do tygodnia już jednak na pewno postaram się wyrobić :) Kto nie dosłał, ma ostatnią szansę.

"Nie masz czasu ostatnio ? Czy coś nie idzie po Twojej myśli, że wstawiasz śniadanie na bloga i ani słowa od siebie? Nawet o studiach nie wspomniałaś..." - Takie to pytanie otrzymałam wczoraj na ask.fm :) Nie powiem, zaintrygowało mnie. 

Zastanówmy się więc. Fakt, nie wspomniałam o studiach (poza małą wzmianką przed pójściem na uczelnię pierwszego dnia), ale w sumie nie pisałam tu też nigdy o liceum, więc nie powinno to nikogo dziwić. Wychodzę z założenia, że ludzie w końcu znajdujący czas po całym dniu zajęć lub pracy, siadając przed komputerem nie chcą czytać monotonnych tekstów o tymże. Z resztą nie sądzę by kogoś obchodziły moje zajęcia z mikroekonomii, wykład z matematyki albo test z angielskiego. Mogę napisać na przykład, że strasznie podoba mi się moja uczelnia pod względem wizualnym. Odnowione, ale nadal w starym stylu, budynki uniwersytetu są naprawdę świetne. Mogę też powiedzieć, że w sklepiku na parterze mają genialną kawę z ekspresu, a mleko znajduje się w dzbankach na blacie, przez co można dolać go sobie według uznania - jak dla mnie w tych kawiarnianych zawsze jest go odrobinę za mało ;) Kawa, mleko, zero słodzenia i mogę egzystować. W budynkach uniwersytetu znajduje się też bufet ze smacznymi, domowymi obiadami i cenami na studencką kieszeń. Tu z pewnością będę częstym bywalcem. Szczególnie w powtarzających się co kilka dni dwugodzinnych okienkach pomiędzy zajęciami. Jako wf wybrałam 1,5h aerobik w klubie Bushido - ćwiczyłam tam kiedyś i dają naprawdę niezły wycisk, więc już się nie mogę doczekać :D 

Czy coś nie idzie po mojej myśli? Chyba wręcz przeciwnie, mimo dającego mi w kość biegania po prawie dwutygodniowej przerwie (najpierw tatuaż, potem choroba, teraz trud...). Ramiona w końcu się jednak zarysowują, a całe ręce wzmacniają od siłowni co daje nadzieje na jakiś większy progres.

Nie mam czasu? Mam go więcej niż kiedykolwiek, ale zmieniłam priorytety.