Dlaczego zlinczuja mnie weganie.

W poszukiwaniu żywienia idealnego

Tak jak parę miesięcy temu napisałam o weganizmie i jego na mnie wpływie, tak dzisiaj muszę nieco zmienić swój punkt widzenia. Jak możecie przeczytać tu: Dlaczego weganizm? - wybrałam tą dietę ze względu na męczącą mnie już kilka lat egzemę na palcach dłoni. Od razu po zmianie odżywiania odczułam znaczną poprawę, a skóra wyleczyła się niemal zupełnie. Teraz, po prawie pół roku korzystania z dobrodziejstw tej diety zaczęły odkrywać się też jej wady. Po pierwsze - stan skóry, który był dla mnie główną motywacją do tej diametralnej rewolucji: Około dwa miesiące temu egzema nie tylko wróciła do stanu poprzedniego, ale od września poszerzyła swoją "działalność" z samych opuszek na całe palce, po obu stronach dłoni. Nie mam pojęcia jaki jest tego powód. Poza tym ponad miesiąc temu zaczęły dokuczać mi problemy trawienne i nie dość, że ciągle chodziłam wzdęta (przy czym idealnie płaski brzuch na początku weganizmu zdziwił mnie bardzo pozytywnie), to po zjedzeniu czegokolwiek od razu mnie bolał. Trwało to ok. 3 tygodnie. Wtedy postanowiłam, że mam dość i nagle z diety wysoko-węglowodanowej z dużą ilością świeżych owoców, warzyw, kasz i strączków przeszłam na dietę z większą ilością białka. To wtedy na blogu pojawił się omlet z kurzych jaj, pierwszy raz od maja, wywołując zresztą wśród was niemałe poruszenie. Od tego czasu, nie wiedząc już kompletnie co mam jeść by było to dobre dla mojego organizmu, zaczęłam zastanawiać się nad wizytą u dietetyka czy kogoś w ten deseń. Zostałam z samymi znakami za pytania. Koniec końców od dwóch tygodni jem jaja, mniej roślin strączkowych, mniej produktów sojowych, skóra ani się nie poprawia ani nie pogarsza, a brzuch się uspokoił. To by było na tyle jeśli chodzi o moje przeprowadzane na sobie eksperymenty. Może jeszcze kiedyś znajdę swoją Dietę Idealną.