.644. Bieg wokół Zalewu Rybnickiego

śniadanie przed zawodami: chleb ziarnisty z twarożkiem i miodem, kawa cykoriowa z mlekiem
pre-race breakfast: grain bread with quark and honey, chicory coffee with milk

Wstałam, zjadłam śniadanie, spakowałam wszystko i sprawdziłam kilka razy czy niczego nie zapomniałam. Już w Rybniku, rozpakowałam swoje manatki i rozłożyłam swojego laptopa, do którego zaraz miał być podłączony rzutnik. Usiadłam za stołem biura zawodów, zapisując pojawiających się stopniowo biegaczy. Ludzie, dziwni jesteście - komu by się chciało wychodzić na dwór w taki mróz, a co dopiero biegać? Chwila, ja też mam biec... Wskakuję w biegowe ciuchy. Chłód pojawiający się w holu, z otwartych na kilka sekund drzwi, nie zapowiada niczego miłego. Wręcz odstrasza, przemawia do mnie jak każda większa biegowa przeszkoda: po co ci to? Pospałabym przecież trochę dłużej, nie musiała zrywać się w niedzielę o 6 i poświęcać całego weekendu na sprawy organizacyjne. Zjawiać przed wszystkimi, wkładać numerów startowych do przezroczystych koszulek, podsumowywać wyników, sprzątać. Z całą pewnością więcej kilometrów zrobiłam biegając tam i spowrotem po schodach niż w samym 12-km biegu wokół zalewu. Pomińmy, warto było, no i dopiero teraz widzę ile organizacja zawodów wymaga pracy, poświęcenia i czasu. Zawody były organizowane przez mój klub biegowy, więc całość widziałam głównie "od kuchni".

Odnosząc się do właściwego biegu, trasa naprawdę fajna, nazwałabym ją crossem zważywszy na las - liście, kamienie, lód, konary drzew. Wszystko to ukryte było pod warstwą śniegu i wymagało pełnej uwagi. Przede wszystkim, jestem zadowolona, a mróz przestał dokuczać już po kilku kilometrach. Nawet pomógł, znieczulił, zważywszy na moje łydki, bolące w trakcie z niewiadomych przyczyn. Lód w sprayu nie był potrzebny, bo zadziałały naturalne sposoby. Okolica ta znana jest mi od dziecka, tym bardziej przyjemnie było przebiec się po ścieżkach, po których kiedyś spacerowałam z rodzicami zbierając liście czy obserwując żaglówki.

A najlepszy w ciągu całego dnia był dla mnie pierwszy łyk ciepłej herbaty po biegu. Prawie jak napój bogów ^^