.1381.

Już kilkukrotnie moje, że tak powiem stare i wierne czytelniczki, zwróciły mi uwagę, że dużo mniej niż kiedyś jest na blogu mojej osoby. Ponieważ nie dość że zauważyłam to ja sama, to zauważyła to też moja rodzina czy znajomi, postanowiłam w końcu zmienić ten stan rzeczy. Przecież taką radochę sprawiało mi tu zawsze pisanie czegoś więcej niż opisów śniadań. Stawiam sobie więc małe wyzwanie, by przez najbliższy miesiąc przy każdym wpisie skrobnąć tu kilka słów. Pilnujcie mnie ;) A ja zaczynam już dzisiaj :D

Dzisiaj na siłownię udało mi się wyciągnąć moją przyjaciółkę i zrobić z nią porządny trening nóg i brzucha. Wyszła szczęśliwa i zmęczona, stwierdzając, że nie sądziła, że ma aż tak słabą formę. Jestem dumna, bo początek bardzo dobry i może ją choć trochę zaraziłam niektórymi ćwiczeniami. Przy okazji pomiędzy prowadzeniem jej treningu, latałam od ciężarów do maszyn robiąc swój własny trening nóg. Dzięki towarzystwie czas minął niewyobrażalnie szybko, więc miła odmiana od samotnych wypraw do świątyni ciężarów. 

Obecnie siłownia jest dla mnie najlepszym z możliwych form ucieczki od stresu. Większość  do niego powodów sprawiam sobie sama, więc może w końcu powinnam skończyć i zacząć traktować te trudne sprawy jako wyzwanie a nie zło konieczne do pokonania. Może wtedy żyłoby mi się trochę lżej i umiałabym wrócić do jeszcze nie tak dawnego luzu w dążeniu do wyznaczonych sobie celów. No cóż, walczymy, choć sama nie wiem dlaczego i sama nie wiem z czym.

W wy­dycha­nym przez nas po­wiet­rzu, ty­le stre­su - bez sensu... I chyba to, że widzę tego bezsens jest w tym wszystkim najśmieszniejsze. Pośmiejmy się razem.

Owsianka z masłem orzechowym, jabłkiem, bananem i orzechami laskowymi

Oatmeal with peanut butter, apple, banana and hazelnuts