.462. 16km

Wyszłam rano, zupełnie burząc swój codzienny rytm, według którego praktycznie od razu po wstaniu, wygłodzona przez noc, ląduję w kuchni. Oparta tylko i wyłącznie na swojej motywacji, połowie bułki oraz zjedzonej wieczorem misie makaronu z brokułem i pleśniowym serem, ubrałam biegowe buty. Godzina siódma trzydzieści, 14 stopni Celsjusza, nieznaczny wiatr, krótki rękaw i spodenki. Tym sposobem - no wreszcie, 16km za mną. Byłam ja, droga ciągnąca się wzdłuż torów na obrzeżach lasu i pchająca do przodu muzyka. Nie miał kto krzyknąć "No dawaj!", jak na ostatniej prostej dziesięciokilometrowego biegu w Cieszynie, ani też nie miałam za kim patrzeć by nie dać się wyprzedzić. W końcu jednak przekonałam się na własnej skórze, że blokada siedzi w głowie, a nie w nogach, a "dla chcącego nic trudnego". To może teraz jakiś półmaraton w prezencie na osiemnaste urodziny? Gadanie... No ale przecież to dopiero w listopadzie, a od dzisiaj wszystko jest dla mnie możliwe.

Pre-run:
Bułka z masłem słonecznikowym, syropem klonowym i czereśniami, herbata.
Bread with sunflower butter, maple syrup and cheeries, tea.

Second:
Reszta bułki z jajecznicą (na maśle, z parmezanem, solą i pieprzem), szynką i zieloną cebulką, koktajl (szpinak, mleko sojowe, mrożony banan). Ricore z waniliowym mlekiem sojowym.
Bread with scrambled eggs (in butter, with parmesan cheese, salt and pepper), ham and green onion, smoothie (spinach, soy milk, frozen banana). Chicory coffee with vanilla soy milk.

Spodobało mi się. Można się spodziewać większej ilości takich dwuczęściowych niedzielnych śniadań.